İşte şimdi geldi sözün zamanı,
El-âlemi aptal sanır edepsiz.
Kendisi yer arpa ile samanı,
El-âlemi aptal sanır edepsiz.
…
Mecliste edepten sohbeti açar,
Yediği yemeği ağzından sıçar.
Bir benzeri yoktur havada uçar,
El-âlemi aptal sanır edepsiz.
…
Karga gibi kavaklarda öterken,
Yorulmuş bir merkep gibi yatarken.
Avrat hamamında nöbet tutarken,
El-âlemi aptal sanır edepsiz.
…
Alır satar bir gün olsun kâr etmez,
Ne söylesen kafasına yer etmez.
Yaptıkları ayıplardan ar etmez.
El-âlemi aptal sanır edepsiz.
…
Ayaz’ım ben sözün, iyidir azı;
İnsanlar beşerdir, şaşarım bazı.
Tanımaz önünde ördeği, kazı;
El-âlemi aptal sanır edepsiz..
Kayıt Tarihi : 19.8.2012 10:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yukarıda ki şiirimi yazarken, hiç bir zatı hedef almadım. şiimi genel olarak yazdım. Hiç Kimse üzerine almasın. Ahmet Ayaz
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!