Edepli Yüreğim

Yılları eskitmişim kalbimdeki sevginle,
Nice hasretleri nice gözyaşlarını bırakmışım geride,
Çok mevsimler gelip geçti sensizlikle,
Bir bilsen ne de çok yaprak döktüm.
Güneş uğramadı gökyüzüme,
Yalnızlığımın konaklayan tek misafiriydi kış,
Ayaz rüzgarları hiç eksilmedi içimde,
Sensizliğin kederi derin bir yara açtı yüreğime..
Yüreğimin edebi izin verse
bir düzine laf söyleyeceğim sensizliğe..

Şimdi gökdelenlerin arasında
bir gece kondu misalidir yüreğim.
Yokluğunun sulusepken yağmurları düşer yüreğimin kırılmış çatısından içime,
Sararım delinmiş yüreğimi sevginle...
Uykusuz gecelerimin izleri duruyor yorgun gözlerimde,
Seni her düşlediğim de aşkımın teri düşer yüreğime,
İnsanın yüreği de terlermiş, yaşadım bunu seninle..

Sen geçmişim, sen hasretim, sen beklediğimsin.
Hasretler, özlemler, beklemeler ve sevmeler emek ister.
Sen benim edepli yüreğimin teri, sözü, şiiri
Sen benim emeğimsin.