Edepli Köyüme Döneyim Şiiri - Türkan Yılmaz

Dağı taşı süsler gülerin
Ruhumda canlanır dost mazin
Göçmen kuşları öter hazin
Edepli köyüme döneyim
=
=
Evleri var toprak kiremit
Rügarı serttir insanı mert
Seven yürekte kalmaz dert
Edepli köyüme döneyim
=
=
Tarlada bitermiş dil bağı
Özlem kokuyor dağı taşı
Dürüst kalbi yaşam pınarı
Edepli köyüme döneyim
=
=
Yiğitler yapar atla yarış
Gezdim bütün dünyayı karış
Kamil insan yakışır barış
Edepli köyüme döneyim
=
=
Bağ bahçe sarmış aşk çiçeği
Öfne bağlı dürüst temeli
Erkanlı insan temiz kalpli
Edepli köyüme döneyim
=
=
İçimi sarar dost sevgisi
Düğünde yenir kazan dibi
Cana can katıyor peyniri
Edepli köyüme döneyim
=
=
Zambak gülleri taç yapayım
Sen bülbül ol ben şakayım
Güzelinde çok olur çalım
Edepli köyüme döneyim
=
=
Yaylasında bitiyor çağla
Destele güller başa bağla
Soğuk suyu dermandır cana
Edepli köyüme döneyim
=
=
Derin dalıp maziye baktım
Vatan aşkıyla öze aktım
Su başında türküler yaktım
Edepli köyüme döneyim
=
=
Sevgi ile akar ırmağı
Zengin gönlü gelin parmağı
Türkan özler huzur yaşamı
Edepli köyüme döneyim
=
=
=
== Şiir ==