Şehvet panayırı eski caddeler,
Kız nedir, oğlan kim, karma karışık!
Nefis emredince tutuşur eller,
Meleğe küs, şeytanıyla barışık!
Eski elbiseler örtmek içindi,
Görmezdik mahremin burun ucunu!
Sanma aşk tanrısı biraz geç indi;
İmanla korurduk namus burcunu…
Don, ince olanın dini incedir..
Çatladı, yırtıldı, döküldü gitti!
Bu kıyas sırattan daha incedir;
Ar da yüzlerinden söküldü gitti! ..
Arsızlık, yarsızlık, at başı yarış;
Ar olmadan yar olunmaz yiğide..
Son bir ümit secdelerde yakarış;
Ya Rabb, bize sadakat ver sevgide!
Çaresiziz, hüsran hüsran üstüne!
Bu ince don, bu ince din dağıldı!
Ayıplar yağıyor namus büstüne;
Hey hat, edep yobazlıktan sayıldı! ..
Kayıt Tarihi : 2.12.2016 01:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!