“Yarın ola yakın
En az bir o kadar da
uzak iken dünden;
Nereye koşturursun bugünden?
Dur bakalım...
Bekle mi?
Yoksa, git hadi,
Ben gelirim diyecek mi yarın?
Senden istemek dururken,
Olmadığı halde
Kendinden verecek mi?
Bilinmez kapılar açılıp kapanırken,
geceler sabahı durmadan yakalarken...
Sen ki devrini almış dönüyorken,
görecek misin peki yarını;
yada böyle durup dururken dünde,
bilebilecek misin ki bugünleri?
Birazcık istesen,
hiçbir şeyken
herşey oluverirsin.
Bilmezki, ama sorsan edep ağacı...
Bırak! Çünkü bırakmadan bulamazsın ilacı.”
Kayıt Tarihi : 14.11.2018 21:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Coşkun Küçü](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/14/edep-agaci.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!