Cimri Şiiri - Uğur Musab Şahin

Kimi akıl alır, kimi de akılda kalır.
Halimiz de, hayalimiz de başkadır.
Kimi dehlizlere, kimi menzile varır
Sevmek ve aşk ayrı, başka başkadır.
2022

Dünyayı sahiplenen, ahmaklar neredeler?
Ya toprak oldu, ya haşeratın midesindeler.
Hani Karun, hani Calut, hani Hz. Süleyman?
Nerde ipek kervanları, savruldu sapla saman.
2022

Gardaşın, gardaşa açtığı yara, karataş arbedesi.
Taş kesilmiş yürekleri, öldürücü her darbesi.
Bana diyorlar ki, nedir bu husumet , kalbinde yaş?
Beni sırtımdan vuranlar, düşman değil ki gardaş.
2022

Zenginin israfı, fakirin ihtiyacı kadar
Çöpe atmaktansa, onca fakirler var.
Kimi varlıkla, kimi yoklukla sınanır
Fakir tembel, zengin çalışkan sanılır.
2022

Cimri, fakir gibi yaşar, zengin gibi haşr olurmuş.
Cehennemde, şeytanla aynı mecliste otururmuş..
Hakkın verdiğini halkla vermez, cebi doldururmuş
Varislerin hamalı, halislerin zevalidir bir bilse.
2022

Kulda edeptir affa sebep,
İyi niyettir, Haktan medet.
Yaba ellidir, kürek dillidir,
Sözü kaba, ince bellidir.
Biraz cesur, biraz korkak
Ben tencere oda kapak.
Söz vermez öze dönmez,
Gözü dönse, göze gelmez.
Çok bilmiştir adap bilmez,
Erenlerden olmadıkça…..
2022

“Süt, et ve ot” ömür boyu menümüz,
Hep organik yerdik, topalımız körümüz.
Havasından, suyundan, bal ve ekmeğine
Bir asra dayanırdı, köy yerinde ömrümüz.
2022

Aşırı hoşgörü ve tevazu iştahı kabartan,
Zulmün habercisi taviz, sevgiyi abartan.
Gel-gitlerden ilham alır, deniz taşarken
Gönlün yazı ve kışı var, ömrü yaşarken.
2022

İnsan yaşlanınca, daha da özlem duyar anaya
Oysa anasını geçer de yaşı, geçmez bu yara.
Babası ölene dek büyümez adam, adı “çocuk”
Dünyadan ahirete, böyle sürer bu yolculuk.
2022

Ne “saç telini”, ne “tenini”,
Ben “yüreğini” sevdim.
Ne narin “elini” , ne sivri “dilini”,
O ince “belini” sevdim,
Ey gönlümün güzeli,
2022