Yolunu şaşıran zatı tanırım
Çıkarı uğruna el etek öpen;
Gençken kahramandı, tırstı sanırım
Tüm hatıraları toprağa gömen!
Çamura saplanmış zatı tanırım
Düşüp kalktığıyla düşünü yiyen;
Ruhunu kâfire satmış sanırım
Bütün benliğiyle kâfire dönen!
Aslını yitirmiş zatı tanırım
Faslını bitirmiş kutsala söven;
Hepten bir paragöz olmuş sanırım
Basit hesaplarla kuleler ören!
İçten, doğru, dürüst zatı tanırım
Elbet eskidendi, yalanı seven;
Aile kavramı yitmiş sanırım
Kalp gözü kapalı bulanık gören!
Kendini sevmeyen zatı tanırım
Bir selamı bile insanı geren;
Bir meczup olmaya aday sanırım
Boş kasnak misali döndükçe dönen!
Güdülen, terslenen zatı tanırım
Yalan girdabına ansızın düşen;
Artık pek riyakâr, nankör sanırım
Deni insanları tutan ve öven!
20.06.2023
Kayıt Tarihi : 21.6.2023 00:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!