Edem'e Şiiri - Hüseyin Celil

19Eylül 2005 de bir kaza sonucu vefat eden kardeşim için

Vücudun bulanmış al kızıl kana
Kıyılır mı mevlam böle bir cana
Sen verirdin taman öğüdü bana
Öğütleri bize sır oldu gardaş

Ben beklerim galan senin yurdunu
Emanet bıraktın Hasan oğlunu
Açmadan soldurdun Ayşe gülünü
Bu ayrılık bize zor oldu gardaş

Hiç diner mi galan böyle bir acı
Çok yanıyor sana gardaşla bacı
Dediler gardaşın ebedi yolcu
Ahiret yolunda sır oldu gardaş

Açıldı bu yaram kabuk bağlamaz
Verseler emi de gayrı sağılmaz
Arasam dünyayı dengi bulunmaz
Dünya artık bize dar oldu gardaş

İnsanın hasıdır hem doğru sözlü
Yüklemiş yükünü gidiyor yolcu
Böyle mi ayrılık can çakır gözlü
Hasreti içimde kor oldu gardaş

Gıymatlı gardaştı benim yanımda
Doğruluk dürüstlük onun huyunda
Asillik vardır elbet soyunda
Bu ayrılık bize zor oldu gardaş

Celiloğlu eden yandı özünden
Feragat eder mi canan sözünden
Hiç merak etmesin Aysel kızından
Emaneti bize ar oldu gardaş

HÜSEYİN CELİL