Edem'e 2 Şiiri - Hüseyin Celil

Kayıp ettim kardaş hasını
Çığırsan duymaz sesini
Öleneçek, çek yasını
Hasreti bizi yakar gardaş

Dostlardan onu sorarım
Gezer dünyayı ararım
Çakır gözlüme yanarım
Derdin artık artar gardaş

Ben yanarım kana, kana
Kara haber geldi bana
Kimler yanmadı ki buna
Yaran artık azar gardaş

Toprağında açmış gülü
Kimlere amanat dölü
Omuzlarda gitti Salı
Topraklarda yatar gardaş

Haber salsan döner mi ola
Yoldaşsız çıkmazdı yola
Gitme desen kalır mı ola
Belki sözün tutar gardaş

Sen gibi gardaş bulamam
Dünya’da artık gülemem
Ben bu sırrına eremem
Eden seni arar gardaş

Sırrını vermez ellere
Kendin düşürmez dillere
Yandı gitti boş yerlere
Ancak kendi bilir gardaş

Mevlam af eylesin seni
Kabullenmek çok zor bunu
Kızın derki babam hani
Oğlun seni sorar gardaş

Ağladım gardaş duymadı
Kimsenin hatırın kırmadı
Dayanacak güç kalmadı
Yandı ataş tüter gardaş

Can dayanır mı edem acına
Böyle gidişi de gider gücüme
Kuzular amanat Sevinç bacıma
Bacım kuzulara bakar gardaş

Celiloğlum dostun hani
Yoldaşsız bıraktı seni
Unutaman galan bunu
Yükümüz çok ağır gardaş

15-11-2005
Hüseyin CELİL