Edebiyatçı Şiirleri - Şair Edebiyatçı

Bilmiyorum bu sensiz kaçıncı bahar
Yine düşünüyorum seni sensizlikte
Gözlerin kavuşmuyor gözlerine
Özlüyorum değmemiş olsada ellerime,ellerini.
Birdaha görürmüyüm şu dünya gözüyle seni.

Şimdi sen ayrı şehirde ben ayrı şehirde
Yoksun aşkımızın şahidi o şehirde öylemi.
gittin öylemi! Yokluğum çokmu soğuk geldi sana.o şehir senin adın,beenim aşkımın hikayesiydi.O şehirle sen bende yaşamaya başladın,kapıdan ilk girdiğinde kalbime düştün,ve hala yaşıyorsun,ne zaman öleceksin bilmiyorum,nasıl bir hastalık onuda bilmiyorum.Geçmesini istemediğim bir hastalık oldun.Hergün içimde dahada büyüyen büyüdükçe anlamlar kazanan.Suskunluğum sana en iyi cevaptı,o kadar içten ve samimiydinki dokundun buz tutmuş yüreğime,,güneş oldun,çiçekler açtırdın; mavi,sarı,kırmızı...Varmıydı bu aşkın sonu bilemdim.seni öyle sevdimki seni buna sürükleyemedim.Aşkımı görsen önünü göremezdin.Halbuki senin artık yeni bir hayatın,yeni idaeellerin,kariyerin,,umutların, ve hayellerin vardı,bunu görebiliyordum.Gel gitler içerisinde bana gidip geliyordun.Sahi gözünü karartan aşk varmıydı bana karşı.Belkide sen ilk defa hissettin bu duyguyu,korktun acelen bu yüzdenmiydi hapsettin kendini dönülmez yola. bana ulaşmak üzereyken oldun,Hoyrat davrandın.yok yok sen yalnızken benim için daha önemlisin,daha çok seviyorum seni,,özlüyorum seni,hiç bu aşkı konuşamasakta senle bakışlarının derinliğini biliyorum.o kalabalıktakilerine baktığın gibi bakmıyordun bana.ama sen bunuda yediremedin kendine değilmi.ama öyle bir sevdayı mezara gömdünki sen asla bunun nasıl bir duygu olduğunu bilmyecksin.sen bununla beni ömür boyu bir cezaya çaptırdın.Bu sevdanın suretindeki beni sen dünya gözüyle birdaha görmeyeceksin.bilirsin beni ne kadar dediğim dediktir.sanırım en iyi öğrendiğin huyum bu olmalı.Bu konudada kimseye söz söylettirmeyeceğimden emin olabilirsin.asla beni tanıyamayacaksın artık.sen leylada olmayan bir aşkı meezara gömdün,bunun ne demek olduğunu asla bilemeyeceksin.şüphe duyma artık bu büyük aşktan, sensin sen.Korktum sevdadan öyle korktumki seni bulmadan kaybetmekten.seni bulmadan kaybettim sonunda.öyle özledimki adımı anışını,bakışını,neden oldu bu bize neden? neden yaptın bunu bize? Acım iyileşmiyor,yaram kanıyor,delirmek üzereyim kimse bilmiyor.ölmeyi istemek hergün,bunu yapmak güne bununla başlamak ne zor biliyormusun? öbür dünyada bile sensiz kalmak ne zor..Bana bu zalimliği sen yaptın.Bni bu dünyadada öteki taraftada sensiz bıraktın.Sana uzanan ellerim boş kaldı şimdi.YAŞIYORSUN BU KÖHNE DÜNYANIN SAÇMA KURALLI HAYATINI..AMAN YAŞA! sakın çizginden idaellerinden,ödüllerinden,kariyerinden,herkesin sana karşı tutumundan geri adım atma.Aslında artık sen bunlarla evlisin değilmi? aman kaybetme.sen bunlar için ebedi aşkını kaybettin,sen benim gibi seveni kaybettin.