'Büyük yeteneklerin, dehaların, imkânlı toplumlarda ve bu imkânı ona hasredecek çevrelerde ortaya çıkması mutlu bir rastlayış, daha doğrusu ilahi bir lütuftur. Bundan mahrum olan yeteneğin, dehanın hiç bir şey yaşamayacağını söylemek istemiyorum. Bir şeyler yapacaktır mutlaka. Ama, boyut, hacim ve çap bakımından imkanların yeteneği, dehaya kazandırdığını yitirerek' (s.7) .
'Deha, taştan, topraktan, tabiattan ve toplumun kürek kemiğinden bir şeyler koparan güçtür. Elbet, zaman zaman kendisine dönüp, kendi kendinden de bir şeyler koparacaktır. Her ipta, büyük bir tüketime dayalıdır. Eğer tüketecek bir şey bulamazsa, daha kendi kendini tüketir'(s.9) .
'Tazimattan sonraki akımlar, bazı yazarlarımızın da belirttiği gibi bir takım denemeler, arayışlar ve tekliflerdir. Bu arayışlar ve deneyişler içinde, geçmiş edebiyatımızla bağlantısını tam kurup edebiyatımızı yeniden asıl eksenine oturtan bir akın olmamış ve temelde batı tipinde tek tek şairler gözükmüştür. Abdülhak Hamit, Fikret, Akif, Haşim, Yahya Kemal, Necip Fazıl gibi. Yeni edebiyatımız, kesik kesik günümüze kadar gelmiş, fakat henüz bütünüyle kendisini bulup geçmişle tam bağlantısını kurup, sağlıklı ve uzun ömürlü yeni hayatına kavuşamamıştır'(s.l2) .
'Osmanlıca diye bir dil yoktur, sadece ve sadece Türkçe vardır. Osmanlı dönemi, Türkçe'nin en zengin bir kültür ve medeniyet dili haline geldiği bir dönemdir' (s. 14) .
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta