Edebiyat Taziyesi Şiiri - Alp Aldatmaz

Şiir ahval bildirir, şiir şikayet eder...
Şiir her gerekeni güzel rivayet eder...
Şiir bize güç verir, ruha sirayet eder...

Özbenliğinden ırak, şiir bugün duygusuz...
Şiir benden de yorgun, ben şiirden uykusuz...

Şiir direniyormuş, şairler de isyanda...
Edebiyat kayıp mı? Göremedim ne yanda!
Velhasılı kelam ki vaziyet bu beyanda...

Bir taziye verelim iki mevlit okunsun...
Okunan her ne varsa yüreklere dokunsun...

Şair yaşıyor fakat şiir ölmüş ayakta...
Sorumluları bulun falaka var dayakta...
Edebiyat hakimi hangi dosta kıyakta! ?

Ne sinkaf bozar seni, ne de müstehcen sözcük...
Gerekli olduğunda nice şiirler düzdük...

Edebiyat varolsun bu duyguyla düzerdik...
Şair ruhu bilirsin, vaziyeti süzerdik...
Sonra bir karar verir, hak edeni üzerdik...

Edebiyat yorulmaz, kim der yoruldu bıktı...
Gardiyandı şairler, zindana şiir tıktı...

Sevgi anlatmak mıdır şiirde tek marifet!
Şair şiiri sever, yazmak zaten zerafet...
Şairi tanımadan kurulamaz izafet...

Ne yaşattık hakkıyla, ne tamamen öldürdük...
Belki minik tebessüm biraz olsun güldürdük...

Edebiyat canlı da, sanki bitkisel hayat...
Tazeliği de yitmiş, hem eskimiş hem bayat...
Haksız denilemezki, çok haklı edebiyat...

Kaldıralım el ele yahut çekelim fişi...
Aksini düşünür mü şair yürekli kişi...

Şiir şaire ayet, ilham onun nuzülü...
Ruhuna el Fatiha bir Amener-Rasulü...
Utanmayız şairler, hep bizleriz mesulü...

Rahmet olsun şiire, şair edebiyata...
Ne edebiyat doydu, ne de biz bu hayata...

1 Mart 2016, (hollanda saati 15:37)