Her insan içinde birikenleri dışa vurmak istemiştir, zaman zaman. Söylemek isteyip de söyleyemediklerini bir yerlere karalamak isteğiyle eline kalemi kâğıdı almıştır hayatının bazı dönemlerinde.
Ya ilk gençliğinde bir aşk şiiri olmuştur bu sevgiliye yazılan, ya bir gurbet, ya hasret… Ya da ne bileyim bir ayrılık şiiri…
Kimi zaman da bu yazılanlar şiir değil düz yazı olmuştur ama her ikisinde de niyet aynıdır: Yüreğinde birikenleri dışa vurmak, boşalmak.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Kitap satışının bu kadar düşük olduğu, hele şiir kitaplarının hiç alınmadığı bir ülkede yaşıyoruz. Bunu göz önüne alırsak kimsenin kitap bastırmaması gerek. Yani sırf ticarete dayalı bir mevzuu değil bu. Bu siteler bu gün var yarın yok. Çökmesi veya kendini fesh etmesi mümkün. ama kitap gelecek nesillere kalan bir şeydir. Saygılarımla...
Kitap satışının bu kadar düşük olduğu, hele şiir kitaplarının hiç alınmadığı bir ülkede yaşıyoruz. Bunu göz önüne alırsak kimsenin kitap bastırmaması gerek. Yani sırf ticarete dayalı bir mevzuu değil bu. Bu siteler bu gün var yarın yok. Çökmesi veya kendini fesh etmesi mümkün. ama kitap gelecek nesillere kalan bir şeydir. Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta