Edebiyat Kadını Şiiri - Necmi Dayan

Anısına...

kırmızısı bol olan bir yazdı
neden kırmızıydı sormadım
duvarlar insanlar sıloganlar
arada sırada yağan yağmurlar
kalbim kanıyordu suya
durmadan çoğalıyorlardı
kancalı böcekler karıncalar...her şey kırmızıydı.

Bir sabah bir sigara yaktım ďüştüm bir yola
karne ortalamama ortalama hayallerimi yazmayı unutmuşlardı
eğitimin idealistleri
onlar 29 harf dört işlem bilirlerdi
yani kırmızıydı not defterlerinin kapakları
beni ne tanırlar ne de bilirlerdi
oysa...oysa önemsenmesi gereken asıl kırmızıydı

Kırmızi sokaklarda
Kırmızı caddelerde
Kırmızı kavşaklarda
Kırmızı kentlerde

Nil ve Ay' ı
Nilay' ın dudaklarını aradım
Kaçamadım ķırmızıdan
O dudakları bulamadım...