(Benim Yeni, Kullanılmamış Aşiyanım’ı Yakanlara Ahımla...)
..... x x x
Belli ki yanmış başın, aşka kapalı yürek
Halbu ki sevgi aşın, bir sandaldım bir kürek
Edebiyat-ı Cedi/de’m Aşiyan’lı dem sürek
............ Uzak Gamze Pınarı, suyu sırrım mı rüzgâr
............ Tanzim Edebiyat’ı gerdi sırrını rüzgâr
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık