Edebiyat Emekçisi Şiiri - Dinmez Er

Adı kimsenin aklında kalmadı,
Öyküler yazdı çocuklar için,
Büyüklere masallar, denemeler
Tuğla kalınlığında romanlar,
Gazeteler dergilerde tefrikalar, makaleler,
Hepsi onun kaleminde hayat buldu yazıldı

Yürek sesleri şiirleri müjdeliyordu.
Her yönden sorunlar, aşklar, acılarla
Mutluluklar, doğa ile beslendi mısralar,
Heceli, aruzlu, serbest taşlamalar,
Hoşuna gidince kendine yer buldu şair,
Şiirlerde demir attı yüreğine, yazdı,

Kimse okumuyor savını hiç dert etmedi,
Gazeteci şair yazar diye gururla imzaladı.
Çarşı pazar dolaşırken günlerden bir gün,
Sebze, meyve tezgahının yanına sığınmış,
Özensiz yerleştirilmiş kitap yığınları gördü,
Edebiyatın meyve-sebze, işporta tezgahına,
Düşürülmesine günlerce gözyaşı döktü.
Edebiyat bu denli aşağılanamaz,
Edebi eserlere paha biçilmez, ucuza indirgenemez,
Diye haykırıyordu o bir edebiyat emekçisi,
Asla iflah olmayacak bir dava savaşçısıydı
Şiirle yatıp şiirle kalkan biri o,
Bugün bu şiirde parmak izleri var.
Yarın veda ettiğinde gölgesi yaşayacak.
Şiir şairine âşık,
Şair şiirine mecnun misali
Nokta!..

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2021. 09. 14 /