Kalbin edebi sükûttur.
Buyüzden daima en derin ses suskunluğumuz.
Buyüzden daima en derin dokunuş duyuşumuz.
Buyüzden daima sonsuzluğu iç ses soluduğumuz.
Buyüzden daima kendimizi sözsüz bir özle okuduğumuz.
Buyüzden daima kendimize içten dokunduğumuz.
Edebimizden daima kendi edebiyatımız.
Bir sayfanın iç bölümüdür açıklanacak en son nokta oluşumumuz.
Edebi sükutsa kalbin değeri, ebedi bir duyuşu olmalı edebiyatımızın kendimize kendimizden okunduğumuz.
Kayıt Tarihi : 8.3.2012 01:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!