Ede bese artık yeter

Bir bayram arifesinde
yanlızlık üşüşmüş üstüme
altında silkelenmiyorum
nefesım daralıyor sanki hücredeyim
ede bese
gözlerim ağlamaklı ellerim titremeye başlıyor
sanki suçum büyük alem beni taşlıyor
deminde olmayan gün tüm karanlığının
hırsını benden çıkarıyor
eğik başımı kaldırarak sema ya
ede bese
diye haykırıyorum
ben ve benim gibi olanlara
bir ikramda bulun diye yalvarıyorum
içimdeki bu zifri karanlığı köhneleşimiş
zihniyetti
ede bese
verme bunca eziyetti...
bir bayramda da mesud olayım
yartılmışım sanki bir köleyim
ede bese ya azad et ya da bırak
öleyim...

24.10.12
berlin