Edası... Şiiri - Mustafa İç

Artık yazamıyorum sana dair bir şeyler...
Kalemim konuşmaz oldu...
Kağıdım kelimelerin altında ezilmez oldu...
Gönlüm can verişlerini tekrarlamaz oldu...
Artık gönlümde nazın geçmez oldu...
Biliyordum bir gün biteceğini bu yar'sızlığın...
Yar'sız geçen günlerimde ağrısız geçmeyen susuşlarım vardı...
Bakışlarım da bir yar eda'sı vardı ya...
Şimdi ne eda kaldı ne de gönlümde sancısı! ! !
Ben kaybetmedim eda bakışlım...
Sadece sen kendi eda'nı kaybettin o kadar! ! !
Susuşlarımın son demindeyim, bu da adını andığım....
Son vefa borcum olsun, Allah’ından bulasın! ! !