Sen; Adını andığımda yüreğimi titreten
Sen; Aşkına düşmüş yüreğimi inleten
Sen; Gözyaşını tanımayan gözlerime ağlamayı öğreten
Sen; Sevdasıyla yandığım beyaz kardelen
Sen; Tanıdığımda beni hayata döndüren
Sen; Sevdalandığımda içmeden başımı döndüren
Sen; Susmuş yüreğimi şaire döndüren
Sen; Hasretiyle tüttüğüm mahsun kardelen
Sen; Biten ömrümün başlangıcı
Sen; Kuruyan sevda çeşmesinin pınarı
Sen; Bana yakın eden baktığımda uzağı
Sen; Bana tanrının lûtfusun edalı kardelen
(Y.Tar.31-12-2002 Saat 16.50)
Salih ÖzalaşanKayıt Tarihi : 31.12.2002 16:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salih Özalaşan](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/12/31/edali-kardelen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!