Edali göz Şiiri - Özenç Yaşar

gizlenmiş aşkların
Su gölgesi oldu
Edalı bakışın gül kokusunda
düşer ayrılık sabaha güneşten önce
Gözlerin yolcuyken bensiz
kırdı içimdeki yitik aşkları
Dallarda yağmur tutan ellerin
Hep karşılıksız aşkları tuttu
Bilinmez bir kervan kolun
Yürüdü dudaklarında ki öpülmemiş sevdan
Omuz verişin köprü oldu hasretime
yalnızlık süzülür edalı gecelerde baharın tadı
Haydi gel ne olursun
Sevdayı çiçeklerin renginde
Sen yoksun
Masamda yırtık kahdeyin içinde
şarap tadı oldu kara gözlerin
ıslanmış korsan aşklarım kürek mahkumu
yoksul tütün acısında okyanuslara açılır
bir haydudun kılıcındaki ses gibi
aşkına her gün yenilip bağışlıyorum kendimi
susma ne olur sen susarsan aşklar ölür
bilirsin edalım yiğit şövalyen kılıçla ölmez
gün halay olur türkü sevdanda
yaprak dökülür yankılanan sesinde
yıllar eski aşkları çağırır küsmüş pınarlarda
diken kadar acı hasretin
eda gözlüm
çocukluğun oynuyor masum yüzlü resimlerde
topaç çeviren dönmedolaplı aşklar
yeşerir mi bilmem yolcusu olduğum düşlerde
senden sonra ki yıllar vakitsiz inersen yollara

A. Özenç Yaşar,
31.03. 2002 Berlin