Güneş uyurken Aydınlık, gitmeye hazırlanıyordu.
Oysa ki Aydınlık, nasıl da içine işlemişti Karanlığın.
İkisi de aynı düşünüyordu ne var ki,
Sadece ihmal etmişlerdi birbirlerini.
Oysa ki Karanlık, Aydınlıkta yok olmaya razıydı.
Aydınlık, parlaklığını feda edemedi.
Küçükken
Ya da büyümemişken.
Hep ortalığı birbirine katmışım meğer.
Meğer küçüklüğüm
Beni rezil etmiş.
Demek ben küçükken
Sevemedi diğer kalp diğerini.
Belki de taşıyamadı kül ettiklerini.
Külün grisine bulaşmak istemedi, ya da.,
Üstünü başını batırmak.
Griyi sevmek istemedi;
Başka kalbi sevmek.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!