Yol başı yalınlığını kaybeden hudut çizgisiydi yüzün
Gülebilmekti zaten tüm meselenin özü
Kazanması uzak şehrin,aydın ışıklarından
Süzülen de sendin,aydınlatan da
Dost sesin özlenirdi çoğu zaman
Yeter olurdu telefonda bir kaç dakika
Ama Sen Öyle Bir Dostsun ki
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim