Eda' nın Halleri Şiiri - Özkan Gönlüm

Eda benim torunum
Gelip giderler bize
Konya' dadır evleri
Çıkmaz hiç aklımızdan
Eda' mızın halleri.

Bayram seyran olunca
Ankara' ya gelince
Hele bizi görünce
Nasıl sevinir bilseniz.

Hoş geldin bebek, deriz
Kucaklayıp öperiz
Sarılır boynumuza
Kendimizden geçeriz.

Dolaşır odaları
Oyuncaklarını bulur
Hiç yaramazlık etmez
Onlarla mutlu olur.

Kağıt kalem ister sonra
Resimler yapar kendince
Bize de anlatır çizdiklerini
Resimleri bitince.

Dergileri, kitapları getirir
Oturur kucağıma
''Oku dede, anlat'' der.
Can kulağı ile dinler beni
Resimlerden takip eder.

Eğlenceye sıra gelince bir ara
Müzikle başlar oyunlara
''Dansöz Asena' yım'' der
Oynamaya devam eder.

Öyle bir döktürür ki
Değme dansözlere taş çıkarır
Aman oğlum derim babasına
Bu kız başımıza iş çıkarır.

Arada bir Hülya gibi
Sallar poposunu
Öpücükle biter
Bu oyunun sonu.

Kız çocuğu olur da
Makyaj yapmaz mı
Alır annesinin rujunu, rimelini
Boyar yüzünü, gözünü, elini.

Tamam olsun diye süsü
İstenir tırnak törpüsü
Oje sürer parmaklarına
Manikür ister tırnaklarına.

Uyumaz geceleri geç vakte kadar
Seyrederken televizyon sinemasını
Bazı geceler uyutur bile
Anasını, babasını.

İşte böyle dostlar
Bir alemdir bizim Eda
Daha yazsam neler var
Çok uzadı bu şiir
Yetiversin bu kadar.