Susuyorsam, ağlamamak içindir
Ağlarım ben
İncinirsem, sevinirsem, özlersem
Sesim titrer, boğazıma iner
Biraz yutkunurum ve çok ağlarım ben
Gözlerin değince hâlim perîşân,
Kalbimde nâzenin bir bâhâr uyan.
Sükûtun bile bir şevk, bir nûr-ı cân,
Her bakışında aşk olur destân.
Gamzene düşerken aşkın sedâsı,
Bu beden, bu benliğim,
Ne çiçek kadar nazik, ne dağ kadar sert.
Her çizgisi, her izi,
Yaşanmışlığımın, gücümün haritası.
Kendimi sevmek, bir bahar gibi,
Uzaktan sevmek bazen en sessiz huzur,
Ne yara açar, ne umut kurar.
Yağmurlar düşer gözlerimden,
Belki gurbetten, belki senden.
Kavuşmak bir hayal sadece,
İki olmam aslında,
Sen “bir” de yeter.
Yarısı ben olayım kelimelerinin,
Tamamı sen.
En çok seni severim,
Bazı insanlar
Hiç dokunmadan iz bırakır,
Henüz gözlerine bakmadan
Bir sıcaklık çöker içe,
Tanıdık gibi,
Sanki uzun zamandır eksikmiş gibi.
Hastayım, düşkünüm bu dem,
Serîr-i gamda kıvranırım gecelerce.
Ne bir derman, ne bir yâren,
Ne de sıcak bir çorba getiren var hâlime.
Çoktur âşinâ-yı zahirim,
Görmedim cemâlini,
Lâkin kalbim tanır seni,
Sâkîn bir seher vakti gibi
İçime doğdun habersizce.
Güneşte hafif yanmış cildim,
Tenimde senin dokunduğun anların izi,
Denizden dönerken tuzla karışmış rüzgâr,
Saçlarımda sarının en tembel hali.
Güneş kremi kokuyoruz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!