Eda Akkaya Şiirleri - Şair Eda Akkaya

Aşağı sarkıtamam sandığım yüreğim;
Şimdi 11. katta.
Kendini aşka bırakamayan bedenim;
Şimdi 11. katta.
Aşağı bakamayan acım;
Şimdi 11. katta.

Dünya aşkı yanlış anlayanlarla dolu!
Doğrusunu anlatmak gerekirse:
Altını çizdiğin bir kalp,
Hafızana tutulan ayna,
Uyanmak istemediğin düşün,
Düşsen, elinden tutacak ''yalın sevda''

Yolları düşündüm;
Belli belirsiz olanları,
İstemediğimiz yerlere götürenleri,
Bir yere vardırtmayanları...

Ayaklarımızı sonra;

Gitmenin yarısıyım.
Kalmanın tam ortası.
Bir gece yara'sıyım.
On ikiden fazlası.

Her şeyden azar azarım.

Kalpte kırk gün kırk gece.
Düğün değil bu,
Düğüm.
Leke değil,
İz.
Topallama hiç değil,

Kayda geçmemiş bir aşk bizimkisi…
Ne mobese kameralarına yakalanmış,
Ne kan lekesi bırakmış,
Ne bir görgü tanığı,
Ne de herhangi bir parmak izi bulunmuş.
Olay yeri tertemiz aşk!

Geçmiş zamanın durağan insanlarıyız.
Sevgilim bana zamanı göster,
Duvardaki saati değil.
Ancak öyle inanırım geçmiş olmadığımıza.

''Ömür ektiğindir'' diyorlar.

İnanmayacaksın;
Yüreğimden çıktı bazı şeyler.
Hayattan düştüm.
Çukurlaştı bazı zedeler.
Eridim ama mevsimi geçmiş kara da benzemedim.
Tuhaftı;

Seni, dar bir sokakta iyi niyetinden bıçaklamışlar!
Tam evine varmak üzereyken…
Üstün başın iyilik,
Üstün başın yalnızlık!

Seni, merhametinden vurmuşlar!

Genzimi yakan acılar koklamıyorum artık!
Çözemediğim aşkları telaffuz etmiyorum.
Sarhoşken sevmiyorum kimseyi mesela!
Başımı döndüren hayatlardan uzak duruyorum.
Bir nefes versem iki nefes alıyorum, lazım oluyor sonra.
Çok sevdiğimde şimdi birini;