Sabah güneşi kristaliydi bakışların
Oksijen gibi içime doğuyordun
Kuşluk mahmurluğun çayımı demlerken
Yüzünde kelebekler uçuruyordum
Gözlerin soyunuyor aşka
Gemilerin açıllıyor denize
Gençleşiyor hücrelerim
Ellerin yaşlı parmaklarıma değdiğinde
Sözcüklerimi kaybettim mısralarım karıştı
Arı gibi çiçeğimi ararken
Kovanlarım boşaldı kışa düştüm
Yönüm pusulam sende kaldı
Kayıt Tarihi : 25.1.2008 12:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)