Ecrin Rana! Ecrin Rana!
Seni doğurmamıştır, hiçbir ana
En güzel torun, oldun bana
Esra kızımı, kendine ettin ana
Sen dünyanın süsü!
Hayatın meyvesi!
İnsanın dünyaya!
Gelişteki, yegâne gayyesi
Dilerim Mevla’dan
Rabia Hatun-u
Aişe Validemiz-i
Fatıma Anamız-ı
Örnek alasın
Çünkü sen, küçük balasın
Sen ol Resule, Ümmet olasın
Sen ol yüce Mevla’ya, kul olasın
Ömrünün sonuna kadar, böyle kalsın
Sen hayatta, mesut olup gülesin
Tahsin Koç’a, Dede Gönül’e Nine
Arife Büyükbaba, Ayser’e Büyükana
Esmaya Teyze, Enese Dayı
Fatihe baba; Esra’ya anne diyesin
Ankara–24.12.2008
Tahsin KoçKayıt Tarihi : 28.9.2011 14:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tahsin Koç](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/28/ecrin-rana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!