Ecrin kadrinde yoğrulmak!

Bilir misin?
Sevdada kaybolmayı,
Ve ruhi muvazeneye ram olarak nefes almayı.

Hüccetin,
Gerekçelerinde solumayı,
Aşk için yanmayı yorgunluk hissettirmeyen anı.

Nefesin,
Kalan sayfalarını anlamayı,
Ömrün baharında sabrı kuşanmayı ve yılmamayı.

Önüne,
Serilen çilelerde coşmayı,
Nasibin halinde kanaati solumayı ve vefayı anmayı.

Hak adına,
Azimetle yol almayı,
Ecrin kadrinde yoğrulmayı kalbi itminanlığı bulmayı.

Yüreğin,
Çırpınırken durmayı,
Hissiyatın sağanağında keşkelere geçit vermeyen kanı.

Ne deyim,
Şimdi ki ben sana,
Var olan kıt aklımla, ziyadesiyle saflığımla hayırlar ola.

Öncelikle,
Şevkle hisset ve serinle,
Sakın ola sen hiç aldırma derinliğin var olacak girdabına.

Zaman,
Üzülme zaten ekendi yolunda,
Ruhun, asla değil iptidai bir harmanla nasip olmayacaksa.

Aşk,
Senin halinde nur olunca,
Aklın acizliği çıkacak karşına, nefsin hizmet sual olacaksa,

Aldırma,
O vakit asla kaygı yaşama,
Zira ruhi eminlik arkanda, enaniyet hurdalığın paslarında,

İnsan,
Kamil olarak anılacaksa,
Kalp bunun için varlıksa, işte aşk mütemadiyen yakınında.