Ecnebi.. Şiiri - Hüseyin Demircan

yıl da bir yıkanır burda çamaşır
sırıtır biz gibi gülmez ecnebi
güneşi görünce gözü kamaşır
nur ışık ziyayı bilmez ecnebi

alınsa avrupa vizesi şengen
seyahate çıksa enişte yengen
sahip olmayınca bozulur dengen
ar namus hayayı bilmez ecnebi

bir kıza asılma bedel tuzludur
ya evli nişanlı yahut sözlüdür
bunların alayı iki yüzlüdür
sanmayın riyayı bilmez ecnebi

el hesap biz misal tezden ödemez
paran geçmez burda cebe ko demez
çağırır polisi döğüş edemez
asalet mayayı bilmez ecnebi

biz kadar medeni değiller evet
üstleri sal roket bomba ko lav at
tuvalet kağıdı kullanır gavat
taş ile kayayı bilmez ecnebi

hatunun kafaya mermiyi sıkar
iz komaz geride bol sabun yıkar
asfalta son sürat araçla çıkar
yaşlı genç yayayı bilmez ecnebi

tükür içi şiir gelen esinin
yok esame halkı haklı sesinin
geniyle oynuyor her bir besinin
diyorlar foyayı bilmez ecnebi

yüzde kırk kadarı değilse kazma
geriye kalanı maymundan azma
gelinlik kızları baş örtü yazma
çevresi oyayı bilmez ecnebi

kapa operanı balerin balet
o maaş ülkeniz aç duble yol et
et kafalı insan tüketir bol et
mantı da soyayı bilmez ecnebi

mecburen ödenip çevre vergisi
aptal aptal okur gaste dergisi
sarışınlık burda tanrı vergisi
saçına boyayı bilmez ecnebi

halkına bol kese vaat saçılmaz
tedbirin alınır yana kaçılmaz
sadaka dilenip eller açılmaz
avucu ayayı bilmez ecnebi

kalmadı işsizi hiç genç yaşında
artıyor gitgide ekmek aşında
kahve de uyuklar çayın başında
tatlı düş rüyayı bilmez ecnebi..