Ecmel…
Günahlarımın tövbeleri,
Ömrümün âhireti kadarsın…
Kuş tüyünden bir kalem,
Göğün sûreti kadarsın…
Yalnızlığın kalabalığında
Koşuşturan bir yalnız,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Sizi ilk defa okuyorum- Ecmel in bir isim olduğunu ilk duyuşumdur- merak ettim sözlük baktım- isim olduğunu gördüm- başka bir şey mı demek istedi şair diye merak ettim çünkü-çok beğendim- dolu dolu bir şiir- içeriği akışı kurgusu harikaydı- kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta