SONBAHAR RÜZGARI
Yüzünde bir sonbahar rüzgârı serinliği
Okşadıkça titrerdin yaprak gibi sararmış
Okyanus mavisidir bu aşkın derinliği
Birkaya catlağında, sonsuzlukmu sararmış
SÖNMÜŞ UMUTLAR
Karlı dağlar soğutmaz,gönlümdeki Ateşi
Hüsran közüne döndüm, bakarken geçen düne
Beynimde canlanırken, yokmuş cihanda eşi
Bir gün gelir ki kader, ferman yazar döngüne
SÜRGÜNE MAHKUM GÖNÜL
Yaş döktüğüm fincan da, yüzünü görmek için
Donuklaştı hayaller, hasreti içmek için
Yıkılan iç dünyamda, sabrımı ölçmek için
Sürgüne mahkum gönlüm, hala seni bekliyor.
ANAFOR HAYAT
Gençlik inci gerdanlık kıymetini bilmedim
Sonbahar ruzgarları savurdu son fasılda
TREN GARI
Yıl bin dokuz yüz yetmiş
Gece saat iki,
aklıma Batman garı takılmış
Bir elimde valiz, diğer elimde zehir zemberek duman
VE BİZ HENÜZ ÇOCUKTUK
Bir yanım zorlu yaşam bir yanımda yoksulluk
Uzanır göklere doğru başı dumanlı dağlar
Kar kokan kayalardan ağaçlardan sarkardık
Gece kurt uluması bölerken uykumuzu
Meşe ağaçlarıyla silerdik korkumuzu
VEDA
Hatıralar bir bir söndü zihnimde
Bu veda çok acı, durur beynimde
Hicranım eritir, gitmem peşinde
Eziyetin bana, ölümcül darbe
VEDA
Ayrılık yaman vurur, özlem büker belimi
Bir tebessüm, bir sözün, İnan yaşam tutkusu
Biliyorum vefasız, bırakırken elimi
Gidişin kan kusturur, kalpte ölüm korkusu
VİRANE GÖNÜL
Hayat oyununda yan düştü kader
Merhamet sillesi, acıtmaz gönül
Lambanın isinde titriyor keder
Yalnızlık Sancısı vuruyor gönül
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!