10 Kasım'da yumdu Paşam o güzel gözlerini.Her şeyi geride bıraktı.Onca yaptıklarını,onca uğruna canını verdiği o savaşları,bizleri geride bıraktı.Müzelerde yaşatılıyor Paşam.Seni görmek,sana dokunmak giibi olmasa da avutuyoruz kendimizi.
Çanakkalede'ye gitmek toprağına dokunmak ne kadar yüceltici.Bende gittim Çanakkale'ye.O toprağa ayak basmak bile insanı yüzeltiyor.Ucunu göremediğiniz bir yakınlık var sanki aranızda.Bu düşüncelere dalarken içinizi bir karamsarlık alıyor.O bastığımız topraklarda nize şehitlerin kanı var ki anlatılamaz.
Atatürk bizizm için bir ışıktı.Bizim için alfabeyi değiştirdi.Daha kolay bir hale getirdi.Kılık kıyafeti daha modern hale getirdi.23 Nisan 1920'de çocukların bayramı ilan edildi.Kadınlar artık seçiyor,seçiliyor.Bunları yapan sen...
Seni nasıl unutabiliriz.
Unutulmayacak bir akşamda doğanın kanunu gereğince yumdun gözlerini mahşerde açmak üzere.Tüm dünyayı sarsmıştın belkide.İşte o gün 10 kasım.Doğanın kanununu en acımasızca uyguladığı 9'u 5 geçeydi.
Buyüzden her yıl 10 kasımda Atatürk'ümüzü sevgiyle anıyoruz.
Benim hayatım boş odada avazı çıktığı kadar bağırmak.Seni kimse ama kimse duymuyor.Karanlığın o küçük ışığına bağırıyorsun.Bağırıyorsun bağırıyorsun ama neye yarar.Kimse seni duymuyor ki.Belki diyorsun evet hayatım şimdi bitmeli.Ama bitmiyor.Hayat seninle birlikte yola koyuluyor.Sonra belki duyuyorlar seni ama çok geç olmuş oluyor.Hayat sana:
-Dur burada inecek var,diyor.
O küçük ışıkta sönüyor.Şimdi işimiz daha da büyük.Karanlık odada tek başınasın.Şimdide diyorsun ki otobüs beni erken indirdi.Hayalkırıklığına uğruyorsun.Acı çekiyorsun.Hayatın bitip otobüsten indiniğini bile düşünüyorsun.Oysa sen hala ayakta giden yolculardansın.İşte benim hayatım otobüste hep ayakta gitti.Tam biri iniyor kapıyorlar koltuğu.Bir elimde öfkeyle kalakalıyorum.Öfkem sevgiyi alt ediyor.Bu hayatta herkesin yeri doluyor.Yeri dolmayan bir tek kişi bile yok.Birgün otobüste ayakta gitmekten yorulucam ve otobüsten inicem.Beni duymayan ama benim duyduklarım sevdiklerim de yanımda olmayacak.Ayakta gitmek belki de sevdiklerine değerdir.İşte o zaman hayat ile ölüm arasında kalırsınız.Size tavsiyem yaşayın.Hayatın size getireceklerini bekleyin.Bakalım daha ne oyunlar oynayacak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!