Geldinmi sonunda benim sözüme,
Sevmenin zamanı varmıymış gülüm.
Bazen kısa sürer, bazen bir ömür,
Bu aşkın sonunda yoktur ki ölüm.
Yeter ki sevgide bencillik etme,
Sevmek mutluluktur, değildir zulüm.
Birini gerçekten sevmişse insan,
Ayıramaz kimse, almazsa ölüm.
Anlatmaya kalksam ciltler doldurur,
Sana yazılmıştır, hep bölüm bölüm.
Ferhat'tan, Şirin'den ne farkımız var;
Benim sevgim bitmez, gelmezse ölüm.
Artık nazı bırak, gel sen yanıma;
Bizim de hakkımız mutluluk gülüm.
Gülmek varken neden acı çekelim,
Sevip, sevilmemek ecelsiz ölüm.
09 Mart 1995
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 28.4.2010 21:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/28/ecelsiz-olum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!