Ecelsiz Kadının Arzuhâli

.

Uyanık adımlarla dolanır sokaklarda ayakları
Nefesi yarından ödünç alınmışçasına huysuz

Gecenin ağdalanmış ihanetleri arasında
Dilinde dalgalanır kendinden
Artakalan talanı

Ara sıra korkuyla yoklar ceplerini
Yerinde duruyor mu ki
El gibi yaban çocukluk düşleri

Ürperdikçe,
Soluğunda savrulur ömrü
Ölü sevişmeler tadında
Yasaklı tüm aşkları
Değişmedi
Asla
Olmadı umutları

Sevdasız tutunuyor ya
Paramparça yarınlara
Gelecekten borç alınmış yüreğinde
Sebepsiz yere
Ecelsiz bir kadın

Düşündükçe,
Yandan çarklı tebessümünde
Kavrulur yangın sözü

Acılara gömülmüş
Sırılsıklam gülmeleri
Üşümüş hep
En kuytularında öpüşleri

Özledikçe,
Büyümüş ayrılık taşımış elleri
Açlığını katıksız yemiş gecenin ateş böcekleri
Kaç yıla durmuş bilinmez ki
Ömür hapisliği

Yokluğunda,
Yalnızlığıyla ıslanıyor

Ölümün soğuk nefesini yudumlayan adam
Herhangi bir gecenin tam orta yerinde
Karasevda çaldım
Yüreğinden
Yargısız infazlarla
Ecelsiz kaldım

Sensizliğinle ölümlü kıl beni!