Ecelsiz Ceza Şiiri - Mustafa Kemal Pekşen

Eceli gelmez mi bu cezanın?
Sürüm sürüm sürünüyorum sayende
Demirbaşı ettin beni tuttuğum parmaklıkların
Her soluk ziyan diye yazılıyor haneme
Sağım solum dilsiz duvar
Issızım şu köhne alemde.
Sağ olsun bir pencerem var.
Ama zerre ışık girmez hücreme.
Buz tutar ellerim.
Etrafım alabildiğine kar.
Ne etsem boşa isyanım.
Her günüm dar.
Her sözüm efkar.
Müebbetse bu cezam.
Bilmekte fayda var.
Yok gerekiyorsa idam.
Kes soluğumu.
Daha fazla ettirme zarar.