Mutluluk o kadar uzak ki bana
Düşmanı güldürdüm ben gülemedim
Sabrımla çatladı taştan duvarlar
Hasretin içimde dindiremedim
Sevilmeden sevdim iç çeke çeke
Kandırdım kendimi hep bile bile
Tükettim ömrümü göz göre göre
Gözü kör gönlüme dinletemedim
Ayın ışığını örtüm üstüme
Bin kere öldüm ben doğdum bin kere
Öğrendim ecelle dans etmeyi de
yanmadan sevmeyi öğrenemedim
aşkım yenilse de bu kez öfkeme
aklımdasın seni hiç silemedim
Hüzün mevsiminde çok bekledim de
Sana son sözümü söyleyemedim
Kayıt Tarihi : 24.5.2011 23:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!