Sen:
Namluya sürülmüş,
kurşunlar gibi,
yüreğimde düğüm, düğüm,
örülmüş ağlarla gelen,
ecelimsin.
Ömrümün son dakikalarında
canımı alacak olan değil
beyazlara bürünüp gelen
aşk meleğimsin.
Bana yar olmasanda
Ölürcesine sevdiğim.
Sonsuza kadar seninim.
Sen nede olsa
Peşimi bırakmayan,
ölüm meleğimsin.
(Yeter ki sen gel gelen ecel
seninle gelsin. 27-05-2005-Cuma)
Kayıt Tarihi : 24.5.2006 11:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!