Arar, sorar bir gün bizi,
Buluverir ecelimiz.
Kafesteki nazlı kuşu,
Salıverir ecelimiz.
Karanlığa bürünerek,
Gizli gizli sürünerek,
Uzak gibi görünerek,
Geliverir ecelimiz.
Alır dünya tapumuzu,
Yasa boğar yapımızı,
Bir gün ömür kapımızı,
Çalıverir ecelimiz.
Atar toprak kucağına,
Sarar yeşil sancağına,
Bizi tabut uçağına,
Alıverir ecelimiz.
Dünya fani derdi çoktur
Onda baki kalan yoktur
Kimi derde tabib, toktur
Oluverir ecelimiz.
Ömür bağlı bir vadeye
Gelir geçer hayhuy diye
Konuk olur her haneye
Kalıverir ecelimiz
Her şey yalan her şey fani
Dün gidenler nerde hani
Kütüklerden seni beni
Siliverir ecelimiz
Ölüm vuslat insan için
Hakka doğru gider göçün
Affolunca cümle suçun
Gülüverir ecelimiz
Düştük dünya zahmetine
Daldık türlü nimetine
Girsek Rabbin rahmetine
Ölüverir ecelimiz
Kayıt Tarihi : 16.2.2009 11:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1994 yılında askerde iken kaybettiğim Kadriye yengemin hatırasına yazdığım bu şiiri 2008 yılı Aralık ayında tamamlamak nasip oldu...
nice kişiler var ölmeye hazır. ama ölmek te isteye bağlı değil.
yaşayacaklarını yaşayacaksın. çekeceklerini çekeceksin. zamanı geldi mi Azrail efendinin ölümcül yumuruğunu yiyeceksin.
bir salâ, bir cenaze biteceksin.
saygılarımla:
rr.akdora
TÜM YORUMLAR (2)