Ecele yenik düşeceğim.
Toprağa bağrı vereceğim.
Misler kokan toprak içinde,
Ruhsuz kabire konacağım...
Ben de yaşayandım hayatı
Adım kaldı neylerim yatı
Mal çoğalttım kaybettim atı
Ruhsuz kabire konacağım...
Öldü diye adım duyulan,
Kefene bedenim konulan,
Naaş teneşire sunulan
Ruhsuz kabire konacağım...
Hayatımın sonu duyuldu.
Vücudum tabuta konuldu.
Çocuğumun nabzı tutuldu.
Ruhsuz kabire konacağım...
Toprağı koydum naaşıma,
Adım yazıldı sin taşıma.
Yalnız kalanım tek başıma.
Ruhsuz kabire konacağım...
Kayıt Tarihi : 6.4.2009 09:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/06/ecelim-geldiginde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!