ecelim
yokluk taneleri içine
ve sen edebsizce
yaşamak....
susamış gemiler
çakıl taşları ile sayar
hüznümü
ecelim
dediğime gel
bensizleşmesin densizliğin
yarı açık,tam kapalı değilken
bile bie
ölümüm öl dediğime gel
geberircesine
it gibi pervasız
ve saltanatsız bir veliahtım
ahdım bu
ecelim
kör dediğime gel
varsın görmesin elleri
ecelin
ellerinden tutar birileri
kız oğlan kız namus
kızıma kız
dizine keder düşer
dediğim densizliğim
yinede ecelimsin
ecelim
ecelime gel...
Kayıt Tarihi : 18.10.2005 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!