kırmızı’ya…
ölüm soğukluğunda yüreğim
can çekilmiş
sarnıçlara gömülmüş nefesim
karanlık, dipsiz ve derin
hani bir gelsen derim
yeniden üflesen ruhunu
bir bebek kadar masum
bir deniz gibi masmavi olsam
hani bir güneş gibi doğsan derim
bahar olup açsa gülücüklerim
renk renk yollarına serilse güllerim
Eylül’e varmadan tükense de dermanım
hani bir gelsen derim
çöl gibi ağlasa gözlerim
beklerim, ateş damlası meleğim
hissetmez misin, titrerken ecelim…
06.10.09
İsa YılmazKayıt Tarihi : 18.10.2009 20:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!