Eceli'de Sensin Ölümü'de Sen

Yargısız infazlara kurban gitti bende
Aşkın her demi...

Zor bela tutunduğum sevda ağacında
Kopan ilk yaprakla beraber kovuldum
Saklı cennetinden...

Çoğaldıkça çoğaldı içimde
Hüzün buğusu,
Teslim olalı kabuslara
Uyku yüzü görmedi gözlerim
Her soğuk geceyi acı haykırışlar sardı
Donuk bakışlarımda,gözyaşımdın sen...

Bir hayale sığınıp hasretle sararken
Aslında bomboştu kollarım,
Seni aramaktan geçti acımasız yıllar
Köşe başlarını mesken tuttu bakışlarım
Bekleyen mabedime,gelmeyendin sen...

Vuslatına harcadım tüm gençliğimi
Gözlerime işlenen o acı resimde
Sustum sensiz kalınca herşeye,herkese
Kendime bile anlatmaya cesaretim yoktu,
Geri dönülmez o gidişlerini
Hasretle belkediğimi,bilmeyendin sen...

Eledim birer birer bütün düşlerimi
Senden öte herşeyi sildim aklımdan
Gidişinin ayak sesleri yankılanır kulağımda
Bile bile gelmeyeceğini
Çoğaldıkça çoğalır özlemim...

Suçlama yüreğimi bu yorgun haliyle
Bırak kıvransın içinde acılarının
Yokluğunun kıyısında ölüme demlenirken
Koyu siyahlara açsın gögsünü
Arınsın korkusundan terketmelerin
Son nefesini alırken tüm benliğiyle
Duy sesini uzakta olsan seni haykırırken
Esirgeme bir vedayı,çok görme ona
Unutma ecelide sensin,ölümüde sen...

00:20__06.03.12