Ecele Doğru Şiiri - Yunus Akkale

Dört bir mevsimde dönsen dört bir yöne
En sonunda varış ecele doğru
Şükür et dur yaşıyorsan her güne
Son durakta duruş ecele doğru

İncitme bir canı hep sevince dur
Her amele iyilik sevabı var
Kara toprakta mezar yeri çok dar
Düşleri hayra yoruş ecele doğru

Ana bu, ondan alma intizarı
İstiyorsan birinden bin olsun darı
Her yerde çiçek açar bal yapar arı
İniş, yokuş son yarış ecele doğru

Fikren birlik olsun istişare
Rızık Hak’tan eşit düşer beşere
Ahiri perişan düşünce şere
Dar kapıdan giriş ecele doğru

Ömür törpülenir yaklaşır vade
Ödünç verilip alınmaz iade
Güvenme ne mala nede evlada
Sonu bu günden görüş ecele doğru.

Temiz tut özün girmesin vesvese
Şeytan atın sürer ham bir hevese
Pişir gönlün örnek olsun herkese
Ölçülen son karış ecele doğru

Aslına döner hakikatte ilki
Yolcuyum yarına gelirim belki
Hayat pamuk ipliğe bağlı bil ki
Amel defterin dürüş ecele doğru

Can kök bağlar, gül bitmez arazide
Küllenir yara ümit bitmez mazide
Tek bir zerresi mizan terazide
Mahşerde hesap veriş ecele doğru

Yarın belirsiz bilinmez evveli
Gelirsiz servet kar gelmez vadeli
Ödül bu ya, küçük görür Nobel’i
Geçmez akçe kuruş ecele doğru.

Sonuca çeyrek var tamamlanır tur
Cevher bilir yükü sırtında kambur
Öyle bir dil döker acıklı tambur
Dermansız der veriş ecele doğru