ölümün ne zaman geleceğini bilseydim
onu, sana en uzak yerde beklerdim
gözlerinin ta içine bakarken gözlerim
ruhumun götürülüşüne dayanamazdım
ve bir et yığını olarak kollarına düştüğünde cesedim
onu topraklar altına gömen sen olursun diye korkardım
hani cennetin varlığına inanmasaydım
ölüm saati sonsuza dek uzasın isterdim…
1.02.11
İsa YılmazKayıt Tarihi : 18.2.2011 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!