ECEL UTANSIN
Yalnızlığı kader yazan el varsa,
Bedduadır o el kökten kırıla.
Yalnız olan yaşam ölümden zorsa,
Benden vazgeçmeyen tek gölgem kaldı,
Yalnızlığı yazan eller utansın…
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta