Zamanın nabzı durmuş bileklerimde;
Ecel terleri döküyorum ben geceyle.
Gözlerimin ucunda titreyen karanlık;
İçimde kimsenin görmediği mezarlık.
Her nefes sonuncu gibi ağır geliyor;
Kalbim sanki tokmak gibi çalıyor.
Parmak uçlarım yanıyor usulca;
Bir titreme var ayak tırnaklarımda.
Bir pencere açsam da çıksa bu hava;
Yazılıyım şu an koyu gecenin alnında.
Okunmamış dua, tutulmamış yemin gibi;
İçeride dışarıda değilim, aradayım sanki.
Bir yıldız kayıyor henüz dilek tutmadan;
Sarkacın ucundayım, sallanıyor durmadan.
Zaman damlıyor sanki saç uçlarımdan;
Ben ise her şeyin ortasında çaresiz kalan.
Figen Güler
Kayıt Tarihi : 6.10.2025 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öyle bir geceydi ki sebepsiz yere afakanlar basıyor, içim sıkılıyor ve ecel terleri döküyordum. O anki ruh halimi anlatmaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!