Ecel Kuşu Gelmeden Şiiri - Vezir Pehlevan

Ömrün baharına hazan vurmadan
Kısmetin kapanıp yazgın dolmadan
Ecel kuşu gelip, adres sormadan
Hayır, hasenatla dol yavaş-yavaş.

Hakka-hakikat-a, çevir yolunu
Başına taç etme beşer kulunu
Kumarda harcama para-pulunu
Kırılır kanadın kol yavaş-yavaş.

Rızkını verene şükür etmedin
Vacibi, sünneti, farzı bilmedin
Namaza, niyaza uyku bölmedin
Mahşere uzanır yol yavaş-yavaş.

Yıpranır bedenin yorulur bir gün
Hak-hukuk divanı kurulur bir gün
Amel-i taksirat, sorulur bir gün
Lal olur konuşan dil yavaş-yavaş..

Eski varlığından, kalmasa eser
İlk önce dostların selamı keser
Oğul-uşağın her lafına küser
Eser ocağında yel yavaş-yavaş.

Elleri boş dönmez niyaz edenin
Ruhları şad olsun göçüp gidenin
Aslına dönecek bir gün bedenin
Çekilir Dünyadan, el yavaş-yavaş.

Der Vezir, görmedim baki kalanı
Duymadım ölüme çare bulanı
Hazırla mahşerde, lazım olanı
Azrail el eder gel yavaş-yavaş...

Vezir PEHLEVAN 12 Mart 2021