Kınalı koçum, sevdaya adak.
Güneşim tutsak, olmuyor sabah.
Sen, ruhuma kurulmuş tuzak.
Ecel kadar yakınsın,
Ecel kadar uzak...
Nereye kadar diye sorma bana,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta