Ecel'in Arz-ı Şiiri - Oğuz Karabulut

ECEL’İN ARZ-I
*~*~*
Tekil hedeflerin hâkimiyetinde;
Bir komplo dünya...
Bu çukurun içinde gezgin;
Bir kara delik ben...
Zaman ise, açlığımın;
En sızıntılı grevi...
Suallerim de elini sallayan;
Ecel'in Arz-ı...
*~*~*
Elinde şehvetin tersanesinden;
Kalkan geminin farzı insan...
Yolumun hâkimiyetinde;
Dalgalanan bir senfoni lisan...
Lisan, tüm engelleri açan;
Altın anahtarım...
Ecel'in Arz-ı fısıldarken;
Başvurduğum lokmanım.
*~*~*

Horoskoplarım, ses telimden;
Cıvatalarımı söker...
Acımın haykırışını kısık bir ses ile
Kaleme dökerim...
Ellerimse hatırı sayılı kaderin;
Ellerinde tutulu...
Son görevim unutulmuş en son;
Kendimi bulduğum yeri aramak.
*~*~*
Lanetli eserinde kayboldu;
Zaman'ın dilimde ki atmosferi...
Ruhum parlayan bir çelişki...
Göz bebeğime gökten indi;
Ecel'in Arz-ı...
Bu içtenliğim de saklanan;
Dedeler im’in farz-ı.
*~*~*
Ormanın kralı katliama saniyelerce kükrer
İstemsiz hava şartlarında iki büklüm;
Islanır kalır, satırlarım...
Körpe fidanların arasında bedenim;
Tersine dönmüş bir ikilem...
Tüten volkanın kâbusunda;
Dikili bir ateşin kıvılcımı...
Esrarengizlik içeren huzurun ardından;
Kulaklarımda fısıldayan, Ecel'in Arz-ı.

*~*~*
Kaşlarım ile dans eden titrek bir korku;
Yazamamak bu utancı...
Kimi zaman ise ağlamak;
Sırtıma yükleyerek bu kıvancı...
Yalanın çınlar bileklerimde;
Süzülen kızıl yırtmacı, kan, kan...
Ve git gide alçalan cesaretin asrına;
Usulca dinen Ecel'in Arz-ı.
*~*~*
Hayalperest ruhumun kendini saldığı;
Kaçıncı uçurum bu?
Bana kalırsa günahlarımın;
Hesap soran avucu bu...
Annemin avuçlarına hiç benzemiyor;
Çok farklı bir duygu bu...
Sanıyorum ki, aklımı aldatan bir günahın;
Hesap soran cellât’ı bu...
Ruhuma geldi artık ikametim;
Yakındır ölüme ziyaretim...
Çünkü Bu Ecel'in Farz-ı
Çünkü bu asla affı olmayan;
Sona dair yazılan Ecel'in Arz-ı.
*~*~*
ŞAİR: Oğuz KARABULUT